Mehmet Fuat ERGÜN – Romanya’da ilk günlerim -2
1993 yılında Asıl Nadir dönemi, Vestel teknik genel müdür yardımcısıyım.
TV üretiminin dışında tüm birimler bana bağlı.
İnşaattan hurda alanına, endüstri mühendisliğinden bakım onarım müdürlüğüne kadar.
O an için, TV, IBM monitör, video müzik seti, mikro dalga, buzdolabı, strofor plastik enjeksiyon fabrikalarımız var. Bir de üstelik İstanbul Maslak ta sonraları Garanti Bankası genel müdürlüğü olan Asıl Nadir’in prestijli holding binası ikiz kuleleri inşaatının sorumluluğu bende.
Buzdolabı ve mikro dalga fabrikaları her an çamaşır bulaşık makinası üretimine geçebilecek şekilde.
Bana ayda 2000 renkli TV üretecek kapasitede olan, Romanya Köstence’de bir sene önce beş Romen bir Türk ortakla kurulmuş Vestpro fabrikasının genel müdürlüğünü teklif ettiler.
Genel müdürümün “Fuat giderse aksarım” itirazına rağmen. Yönetim Kurulu kararıyla teklif geldi.
Kendilerine “bana müsaade edin bir ay gideyim, oradaki durumu göreyim, eğer bu görevi başaracağıma inanırsam kabul ederim” dedim.
Sene 1993.
10 000 dolar elden parayla yola çıktım.
İnanın o dönem Romanya’da iki daire alacak para.
Romanya banka sistemi çalışamaz durumda olduğundan, para transferi banka kanalıyla yapılamıyor.
Cebimde 10 000 dolarla hava alanına indim.
Sakın gümrükte beyan etmeden girme dediler.
Bizim bir otogar benzeri Bükreş havaalanına indim.
Dolar beyanımdan sonra ilk Romanya girişimi vizesiz yaptım.
Beni ortaklarımızdan biri, Türkiye’den satın aldığı Murat 131’le karşıladı.
Romanya’da Çavuşesku döneminin, her zaman yolda kalanı Daciası, (bizim Renault 12 tipi) başka araçların yanında Murat 131 lüks araç.
Köstence’ye 3-4 saat sürecek yola koyuluyoruz.
Yolda yalnız bir benzin istasyonu var, tuvalet rezalet.
Yolda bir at çiftliğinde yemek molası veriyoruz.
Çiftliğin sahibi o bölgenin eşrafından!
Sonra öğreneceğime göre bizden yüzlerce televizyon alıp bize en büyük borçlulardan biri.
Köstence’ye geldik.
Romanya’nın denize açılan kapısı denize sıfır Mamai’deyiz.
110 USD geceliği REX oteldeyiz.
Yüzlerce otel denize sıralı.
Bir veya iki tanesi açık.
Daha deniz mevsimi açılmamış.
En güvenli sahibi Köstence’nin ileri gelenlerinden REX otel.
Paramı üzerimde taşımak o dönem hayatıma mal olabilecek risklerdendi.
Saat 10.00 da açılıp 14.00 de kapanan devlet bankalarına hesap açmak, hele bir de dolar olarak imkansızdı.
Resepsiyondaki elemana hangi güvenle paramı teslim ettim bende bilmiyorum.
Riski azaltmak için 5000 dolar yanıma aldım.
Ve bir kağıt parçasına, “5000 dolar aldım” diye yazdı bana verdi.
Ne isim ne imza var. Bir şeyler karaladı ama acaba gerçek mi?
Gerçek olsa ne yazar. Bir kağıt parçası sonuçta.
Kasa yerine bir tahta dolaba koydu.
Mal mı can mı?
Biraz rahatım, o dönemin güçlü ortaklarımızdan biri olan bana eşlik edenin yanında paramı teslim ettim.
Gel de uyu.
